UB-099 Yalan/Gerçek Şiiri - Mehmet Çoban

Dünyada yaşayan yalan
Acı gerçekti insana dadanan

Yalan tatlı görünüşüyle
Soyundu insan hâkimiyetine

Yalanın akla hâkimiyeti
Kendinden başkasını bilmedi

İnsan hayatındaki varlığı
İnsan aklındaki hanedanlığı

Aldattı insanı akıllıca
Yalanı yaşattı hayatında

Yalan emindi kendinden
Emindi doğru bildiklerinden

Kibirle baktı dünyaya
Azimle inandı yalanına

İnanıyordu en doğru
Tanımıyordu başka yolu

Duydu gerçek var
Yalanı yok sayar

Bildirmek için haddini
Yakaladı yolda gerçeği

Yalan gerçeğe seslendi
Gel bakalım, hadi düzelt beni

Ben severim acı gerçeği
Gerçekle düzeltirim kendimi

Dayatmam gerçeğe yalanımı
Anlarım gerçekle anlatılanı

Gerçek yalana açıkladı
Yalanın tüm yalanlarını

Yalan durdu düşündü
Çıkardı ikiyüzlülüğünü

Tartışmam dedi seninle
Türlü, engel koydu gerçeğe

Gerçek yalana seslendi
Düşünce özgürlüğü hani

Dersin hadi gel tartışalım
Dersin şunları konuşmayalım

Engel dikersin yalanlarını
Gerçek sayarsın palavralarını

Yalan baktı gerçeğe
Yürüdü üzerine kibirle

Tutun densizi yakalayın
Konuşmasın yasaklayın

Yalan biliyordu asıl gerçeği
Başına nelerin geleceğini

Gerçek çıkarsa ortaya
Hayat kalmaz yalana

Yalanın hâkimiyeti
Sindirmektir gerçeği

Bunun için gürültü çıkarır
Bütün yalanları havalandırır

Yalancılar çıkarda birleşir
Çıkarcılar yalanla özgürleşir

Bu hep böyledir
Bu tek gerçektir..

03.06.2006 - İzmir