UB-086 Odalar, Şiiri - Mehmet Çoban

Olmayan bir dünyada
Olmayan bir yaşamda

Gökten düşer gibi
Gelmiş aralarına biri

Bu ne diye?
Şaşkın bakmışlar birbirlerine! ..

Hiçbir şey anlamamışlar
Kulağına fısıldamışlar…

Hey kimsin, nesin sen?
Derinden bir ses insanım ben

Ha.. Demiş biri duymuşluğum var
Çok ama çooook garip varlıklar

Hasta gibi, tedavi edelim,
Neyi var baştan sona inceleyelim

Bakmışlar göğüs bölgesine
Bir şey kıpırdıyor ha bire

İncelemeye almışlar
Aletle kalbe bakmışlar

Kalpte garip bir şeyler var
Küçücük küçücük odalar

Kapılarında isimleri
Okumaya çalışır biri

Okuyarak sayar kapıları
Irk, yasa, tarih, din kapısı

Anlam veremezler kapılara
Düşünürler kara kara,

Sorarlar birbirine bu ne?
Bizde bir kapı var niye?

Bizim kapı açılır tanrı sevgisine
Oradan geçer yaratıklar sevgisine

Gerçekten bu insan çok garip
Kapıları var kalbinde acayip

Bir süre sonra insan gelir kendine
Bakarlar ona meraklı gözlerle

Öne atılır biri hemen,
Sana sorumuz var neden?

Bizim kalbimizde bir oda var
Kapısında tanrı sevgisi yazar

Sizde niye dört kapı var?
O kapılar niye yarar?

İnsan der, sormayın ne olur
Dirliğimiz bu odalarda kaybolur

Sokmayız tanrı sevgisini kalbimize
Irkımıza, yasamıza, tarihimize, dinimize
Karıştırtmayız tanrıyı hiç birine! ..

Tanrı hepiniz insansınız dese de
Biz kabul etmeyiz bunu biline
İnsanlarla ayrı düşmek için sürekli
Söyleriz hep farklı söylemleri

Kendimize buluruz ideolojiler
Güya insanlık adına söyler
İnsanlık adına yasalar yaparız
İşimize gelmez hemen bozarız….

Tarihlerimiz anılmaz iyilik ve doğrulukla
Bütün sayfaları anlatılır bolca kanlarla
Kavga etmek için nedenimiz çoktur
Düşmanlık etmek için tohumumuz boldur

Din odasını ise hiç sormayın
Önce deriz tanrıdır dini koyan
Girdik mi dine, sokmayız tanrıyı inan.
Olur, töreleri örfleri din, insandan..

Ne çektim ben bu kapılardan
Ne çektim ben bu odalardan

Aslında tanrı der size üstünlük verdim
Başkalarına tek size dört oda verdim
Bolca sevgiler doldurun kalbinize diye
Bir oda yetmez alın işte dört oda size

Ama biz hep yanlış değerlendik,
Tanrı sevgisini yerleştiremedik,
Tanrının emirleriyle süsleyemedik,
Kalbimizi put haneye çevirdik! ..

İnsana, şaşkın baktılar onlar,
Anlamsızca başlarını salladılar..

25.05.2006 - İzmir