UB-074 İster miydin? Şiiri - Mehmet Çoban

Roma’da bir köle
Gemilerde ayağı zincirde
Piramitlerin alın terinde
Saraylarda cariye
Devasa tapınaklarda işçi
Kaderi baştan sona kederli
……………………...Olmak! ...

İster miydin?

Babası öldürülen
Anası köle edilen
Kendi dindaşlarına
Kendi insanlarına
Karşı asker yetiştirilen! ..
…………………Olmak! ..

İster miydin?

Ailenden uzak
Evinden uzak
Köyünden uzak
Arkadaşlarından uzak
Yokluk, sefillik içinde
Gündüz ve gecenin içinde
Bu gün orada
Yarın burada
Her gün öldürmelerde
Her gün, her an ölümlerde
……………………..Olmak! ..

Düşün bunları! ..

Okuduğun her tarihte
Gezdiğin her yerde
Seyre daldığın mabetlerde
Gördüğün tarihi eserlerde

Olmak,
İster miydin?
Sen en diplerde
Her yapıtın temellerinde…
Alın terinle, emeğinle, yüreğinle
Geçmişi kara, geleceği kara günlerinle! ..

Düşün bunları! ..

Seyrederken bunları
Okurken olanları
Hissetmemişsen
Utanmamışsan

Kalbini yokla!
Düşünceleri yokla!

Oralarda insanlık ara! ..

Kulaklarını aç dinle..
İnsanlık ararken oralarda
İnce bir şarkı duyacaksın kulaklarınla
Acı çeken insanların, yakıcı ağıtlarında! ..

Zalimlerin, zorbaların, kahramanların
Sultanların, kralların, imparatorların

Kahkahaları arasında………………………………..

20.01.2006-İzmir