UB-063 Gizemi, Şiiri - Mehmet Çoban

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

UB-063 Gizemi,

Hangi mabede girdiysem
Altında ezildim heybetinden

Bir an düşündüm neden?

Duygularımı yokladım derinden
Duygularımda korku vardı
Sanki mabetlerin sahibinden

Bir an düşündüm yeryüzünü..

Geniş gök kubbesiyle
Yeryüzünün mabet oluşunu
Ki, tanrı mabet diyordu insana
İşte tertemiz, yeryüzü sana

Düşündüm,
Gökyüzünü,
Gökyüzünün kubbesini,,

Heybetiyle,
Ezmiyor insanı
Bütün benliğiyle,
Kaplıyor insanı,

Düşündüm,
Yeryüzünün duvarlarını
İnsana güven veriyor
Kucaklıyor insanı

Düşündüm,
Yeryüzündeki canlıları
Tanıyorlar yaratılanı
Kimden korkacaklarını
Kime yaklaşacaklarını
Biliyorlar sanki arka planı

Ve düşündüm
Yeryüzünü mabet yapanı
Yeryüzünde ibadet yapanı
Bütün doğallık kaplamış
Tanrısıyla, mabediyle, insanı
Yalan yok, kibir yok, yapaylık yok
Samimiyet var, riyakârlık asla yok

Düşündüm önceden,

“Hangi mabede girdiysem
Altında ezildim heybetinden

Duygularımı yokladım derinden
Duygularımda korku vardı
Sanki mabetlerin sahibinden”

Olan duygularımı,

Yoktu hiç,

Yeryüzü mabedinde,

Ezilmiş duygularım,
Yapay mabetlerden heybetliyken

Yoktu hiç,

Yeryüzü mabedinde

Mabedin sahibinden korkularım
Tanrı, yeryüzü mabetlerini yapanlardan
Daha yüce, daha güçlü iken! ...

Anladım ben,

“Hangi mabede girdiysem
Altında ezildim heybetinden

Duygularımı yokladım derinden
Duygularımda korku vardı
Sanki mabetlerin sahibinden”

Neden?

Anladım ben,

Tanrının mabedinde sevgi vardı,
Kulların mabedinde ihtişam ve saltanat! ..

Ezilmemin, korkularımın sebebi,

Saltanatın kaynağı hükümranlıktı.
Sevgiden çok etrafa korku salardı! ..

Baktım tarihe,
Sordum kendime…

Toplumlar insanlara sevgi dağıtırken
İhtişamlı mabetleri olmamıştı neden?

Toplumlardan sevgi kaybolurken
Yükseliyordu ihtişamlı mabetler neden?

17.05.2006 - İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 18.5.2006 09:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Tarık Sasaoğlu
    Tarık Sasaoğlu

    ' ibadeti, yer, zaman ve mekan soyut kavramlarıyla, ihtişam ve heybetlerle sınırlandırmak, boğmak, gösteriş ve şekilciliktir.inanç ve iman yüreklerdedir.' kutlarım.saygılar.

    Cevap Yaz
  • Feray Ayan
    Feray Ayan

    Hangi mabede girdiysem
    Altında ezildim heybetinden

    Duygularımı yokladım derinden
    Duygularımda korku vardı
    Sanki mabetlerin sahibinden”

    kendilerine güç sağlamak için mabetler yapmışlar ve yalan günahlar ve günahları para karşılığı satın almakla yeryüzünü cennete çevirmişler kendileri için..
    bende girdiğim zaman hangi mabet olursa olsun aynı ürpetiyi hissediyorum,yaşamda Tanrıya göre hatamolmadığını düşünsem bile oralarda ihtişamdan,binaların soğukluğundan,karanlığından eziliyorum.
    evet, en güzel mabet yeryüzü..
    kutluyorum.saygılarımla.

    Cevap Yaz
  • Erol Duran
    Erol Duran

    Önemli olan mabetlerin heybeti değil, gönüllerin heybetidir.. Tebrikler

    Cevap Yaz
  • Hasan Tan
    Hasan Tan

    Kesinlikle haklısınız usta..!
    Yeryüzünün mabed olduğunu unutan insan,günahları ve zulümleriyle kirlettikçe dünyayı kendini arındıracak mekanlar aradı ve dediğiniz gibi ihtişamlı mabedler doğdu..Çok güzel yakalıyorsunuz.Saygılarımla.

    Cevap Yaz
  • Lamia Canay
    Lamia Canay

    mehmet bey şiirinizde hem toplumsal hemde maneviyat gördüm çok güzel ifade etmişsiniz bunları yüreğinize sağlık teşekkürler paylaştığınız için .ALAŞARA IŞIK

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (11)

Mehmet Çoban