UB-058 Gaf dağı... Şiiri - Mehmet Çoban

Döndüm baktım
….Geçen günlerime
……Yanılgılarım gaflarım
……….Dağ olmuş çıkmış karşıma

Kafdağı
…Sanmayın sakın
……..Gaflarımın dağı
…………Geçmişimde duran

Yok,
...Bir Anka kuşum
…….Yansın kül olsun
……….Yok olsun sıfır olsun
…………..Külünden yeniden doğsun! ..

Var,
..Kalbimde acılar
…Gafların ağıtlarından
……Yanılgıların pişmanlıklarından
………..Yalanların yaktığı hayatlardan! ..

Aradığım,
…Yalanlarla örtülü gerçek
…….Anka kuşu değil ki ölecek
…………Yanacak, yakılacak külleşecek
………………..Küllerinden yeniden yeşerecek! ..

Gerçek,
…Yalanlarımla boğulsam
……..Yalanlarda kaybolsam
………….Varlığımda hep yaşayan
…………….. Özümde aslımda duran! ..

Sardı beni,
…Sorgularıyla ben varım
…….Unuttursa da yalanların
……….Hatırla bitiyor artık hayatın
……………Unutma hep seni uyardım! ..

Diyor sürekli,
….Ben hatırlamasam da
……....Ben aldırmasam da
…..…..…Yaşadığım doğada
……………..Yaşadığım hayatta
…………..……Diktiğim gaf dağında
………………….Yalana sardığım dünyamda
………………….. …….Büyüttüğüm gaflarımda! ..

Ve gerçek,
…..Çağırıyor beni
……..Ölmeden kendi kollarına
…………Yık gaf dağını gel Kaf dağına! ..

Gir,
…Kaf dağının zorlu yokuşuna
……Zümrüdü Anka’nın özgürlük uçuşuna
………..Yüksel oradan taaaa……..tanrı katına
……………..Yalanlardan arınmış gerçek bakışla! ..

Ve dön,
…..Dünyaya geriye
……..Gerçeklerle temizlenmiş
…………Gaf dağın yerle bir edilmiş
…………….Bilgin, bilincin, bilinçlenmiş
………………..Sanki, yeniden, baştan yenilenmiş! ..

08.06.2006 - İzmir