UB-037 Çerçeve, Şiiri - Mehmet Çoban

Bazen,

Bir tablo çarpar insanı
Hemen kendine çeker
Yaklaşırsın yanına
Zannedersin ki güzel
Ama görürsün ki,
Sadece hayal kırıklığı eder! ..

O zaman,

Çarpan nedir insanı?
Tablo mu, çerçevesi mi?

Düşünürsün,
Bu kadar uzaktan,
Tablo çarpamaz insanı,
Çarpmıştır çerçevesi bakanı! ..

Söylemlerde böyledir,

Süslüdür güzel sözlerle
Yaldızlı çerçevelerle
Dinlersin inceden inceye
Hayret edersin boş sözlere
Kullanılıyordur insanların
Kutsal gördüğü sözler
Kutsal gördüğü kişiler
Ama hayrettir ki,
Arkasında gizlenendir
Beş para etmeyen düşünceler! ..

Güzel olanların
Güzel çerçevelere
İhtiyacı yoktur! ..

Güzellik özverisinde
Güzellik içinde,
Güzellik gizeminde
Güzellik insan kalbinde
Güzellik insanın eyleminde! ..

Varsa, doğuyorsa, doğuruyorsa
İhtiyaç duymaz hiç başkalarına! ..

Ey insan,

Hapsedilmesin,

Hayallerin/özlemlerin,
Düşüncelerin/eylemlerin,
Altın yaldızlı çerçevelere! ..

Ey insan,

Hapsetme,

Hayallerini/özlemlerini,
Düşüncelerini/eylemlerini,
Altın yaldızlı çerçevelere! ..

Güzellik,
İçtenlik,
Sadelik,

Özgürlüktedir,

Hayallerin/özlemlerin
Düşüncelerin/eylemlerin

İnsan haklarının özlerinde,
Yaratılış özünün gerçeğinde! ..

04.05.2006 -İzmir