Ü Z G Ü n Şiiri - Zeki Çelik

Hayata direniş yoludur onlar,
Pek hoşa gitmiyor acıklı sonlar,
Başına gelenler dramı anlar,
Eşini, işini kaybeden üzgün.

Her hanede vardır gül ile diken,
Çabuk yıpranıyor çileyi çeken,
Yakını oluyor gözyaşı döken,
Eşini, işini kaybeden üzgün.

Gece yatıyorken kolun dolmalı,
Para gelir için umut olmalı,
Ticaret yapana çok kar kalmalı,
Eşini, işini kaybeden üzgün.

Parlayan ışıklar oluverir loş,
Bunca güzellikler göze gelmez hoş,
Çünkü odaların kalıverir boş,
Eşini, işini kaybeden üzgün.

Zeki aklın bile olmuyor çare,
Biri yalnızlıktır, biri avare,
Yüreğin kavrulur, ciğerin pare,
Eşini, işini kaybeden üzgün.

28-5-2014