U y u Y a v r u m Şiiri - Köksal Akar

Elbet bir gün yanacaksın,
Dünyayı hoş sanacaksın.
Ne var ki uyanacaksın,
Uyu yavrum uyu uyu…

Yaşamak mı, söyle; nasıl?
Bir uyan görürüsün asıl.
Dünya bir garip velhasıl,
Uyu yavrum uyu uyu…

Kıymet bilen kimmiş, nerde?
Dayanırsın hangi derde?
Gel sesime kulak ver de,
Uyu yavrum uyu uyu…

Var dolaşma dere, tepe...
Körpeciksin henüz, körpe.
Uzanıver sere serpe,
Uyu yavrum uyu uyu…

Uykuları süzsün gözün,
Umutları ezsin gözün,
Rüyalarda gezsin gözün,
Uyu yavrum uyu uyu.

Zannetme ki hoştur dünya,
İnan bana boştur dünya.
Koştur, koştur, koştur dünya...
Uyu yavrum uyu uyu…

Dertler sinene dayanır,
Saçların aka boyanır,
Uyanma sular uyanır,
Uyu yavrum uyu uyu…

Yavrum cana yeter minnet,
Ölümden de beter minnet.
Sana vaat edildi cennet,
Uyu yavrum uyu uyu…