uyku
bir kar topunun içinde
suya bırakın beni
dağların
en yücelerinden doğan
ve gide gide büyüyen
metrelerce yüksek
bir çağlayandan
atın beni
ana gibi
yar kucağına
ne felek umurumda
ne de doğmayan güneş
siz de
bir dere kenarındaki
taşın üstüne oturup
sesini dinleyin
o hiç bitmeyen
şırıl şırıl ninniyi
aman ha
kapamayın gözlerinizi
şimdi değil
sonra uykuya dalarsınız..27.7.24
Kayıt Tarihi : 27.7.2024 09:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diyor,
Doğayı...
İnsanı değil!
Tebrikler Yusuf Bey...
TÜM YORUMLAR (1)