Ü V E Y i Şiiri - Zeki Çelik

Gerçek annesinden ayırmayınız,
Mecbur kalınca da bağırmayınız,
Eşitlik sağlayın, kayır mayınız,
Üveyi kalmasın çocuklarımız.

Kardeşi, ablayı, babayı bilsin,
Ağabey, bacıyla yüzleri gülsün,
Anne şefkatini bir ömür alsın,
Üveyi kalmasın çocuklarımız.

Evlatlık vermeden önce bir düşün,
Beddua alırsan rast gitmez işin,
Rıza gösteremez nikahlı eşin,
Üveyi kalmasın çocuklarımız.

Yetimlik, öksüzlük ayrı bir kader,
Sahip çıkmalıyız etmeyin heder,
Cahillik yapanlar bedeli öder,
Üveyi kalmasın çocuklarımız.

Bölüşün sofrayı, paylaşın aşı,
Tedavi ettirin olsa da şaşı,
Zeki de ağlıyor dinsin gözyaşı,
Üveyi kalmasın çocuklarımız.

20-12-2013