Dışarıda buz gibi bir soğuk var,
Ellerim,
Ayaklarım,
Adını anan dudaklarım,
Gözlerini arayan gözlerim üşüdü,
Ama ruhum...
Dışarıdaki soğuktan değil,
Sensizlikten üşüdü.
Sensizliğe hükümlü kış gecelerinde,
Elimdeki resmine bin bir umudu yükleyip,
Döneceğin günü hayal ediyorum,
Ellerimin,
Ayaklarımın,
Dudaklarımın,
Gözlerimin üşümesine aldırmıyorum,
Ama...
Bu sevda öldürecek beni,
Sitemim buz gibi soğuğa değil,
Beni sensiz günlere mahkum etmene.
Ah...Ah...Senin güneşin bir doğu verse,
Bütün buzlar bir eriyi verse,
Sıcaklığınla yüreğim iç içe,
Bir ömür boyu hep mutlulukla ısınsa...
Kayıt Tarihi : 19.1.2011 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Olmaz diye düşünüyorum 10 puanla tebrik ediyorum.
Gözlerini arayan gözlerim üşüdü,
Ama ruhum...
Dışarıdaki soğuktan değil,
Sensizlikten üşüdü.
HARİKA ÜSTADIM..ÇOK BEĞENDİM
TÜM YORUMLAR (115)