U/mutsuz Çığlıklar Rıhtımı

Bir akşam daha olmak üzere sensiz.
Balıkçı kasabasının üzerinden
akşam güneşi ardında
ayrılığın hüznüne kapılmış
utangaç gölgeler bırakarak,
aşmak üzere.
Kasabanın dar sokakları arasında gizli kalmış,
yangın yüreklerin buluştuğu
meyhaneden gelen müziğin sesi,
kıyıya vuran dalgaların
(u) mutsuz çığlıkları arasında kaybolurken
rıhtımda ihtiyar bir balıkçı
elinde mekiği,
yitik umutları toplamak ister gibi,
yırtılan ağlarını günün son
ışıkları altında tamir ediyordu.
U/mutsuzca rıhtımı adımlıyorum.
Attığım her adımımda,
senden biraz daha uzaklaştığımı,
her geçen zamanın senden bir parçayıda
kalbimden söküpte gittiğini bilmek,
beni benden alıp götürüyor
berduş gecelerin birinden bir diğerinde
seninle yıldızların mehtaba göz kırptığı
anlarda!
Utangaç gözlerin kapandığı
aşkla dudaklarımızın birleştiği,
mahçup zamanlarımıza.
Zamanda yolculuk yaparken kalbim
ümitsizce gittiğin yola bakan
gözlerimden süzülen birkaç damla yaş
sana olan aşkıma şahitlik ediyor.
Kulaklarımda sesin çınlıyor,
hayalin beliyor rıhtımın sonunda
sıklaşıyor adımlarım nefesim daralıyor
kelimeler boğazımda düğüm düğüm
sana geliyorum.
Sarılmak istiyorum birdaha ayrılmamak üzere
makus kaderime inat,yok olmaya yüz tutumuş
tenin kokusunu son birkez daha ciğerlerime çekip
hapsetmek istiyorum.
Omuzum da bir el:
_dur EVLAT!
Yolun sonu.
Anlamsız gözlerle bakıyorum yok olup giden
hayalinin peşine,
birde yaşlı balıkçıya.
Gülümsüyorum ihtiyara:
_eyvallah baba!
Derken.
Sonra yorgun adımlarla yola koyuluyorum
kasabanın dar sokaklarında gizlenmiş
yangın yüreklerin buluşma yerine doğru.
25.06.2011