U-Mutluyum Şiiri - Zeynep Dalamanlı

Ben Umutlar koymuştum cebime
Sonra Umut büyüttüm
Bir Umut sevdim
Aşk da Umut
Alışkanlığım da Umut
Hatta tiryakisim kendisinin
Umut da Umut
Adım da Umut tadım da
İçim dışım, işim gücüm Umut
Derdim Umutsa
Devam da Umut
Başımı kaldırsam gökyüzü
Bulutlar tertemiz
Mavi de Umut rengi
Bir Umut yetişim belki dolmuşa
Belkide son araba
Ama Umut'um var ya
Yarına çıkmakta belirsiz
Gene de yarından Umut'luyuz
Belkide yarınların Umut'u bende
Kuşlar destur deyip kanatlandı mı
Yeni güne
Kaptan "vira bismillah" diyerek denize
Yedi veren yine çiçeklenirken dallarıda yüklü üstelik
Kadın sancılanır
Kocası işte ekmek parası
Umut da yaşatır insanı
Allah'a el açmak gibi
Resulullah'tan selam almak gibi
Kadın doğurur
Çocuğun adı Umut
Umut'la doğdu
U-mutlu yaşar
Bende çıkarım kerevetine
Kim bilir
U-mutlu ölürüm