Bir papatya gördüm.
Altı yapraklıydı...
Adettendir, en başta seviyor cümlesiyle başlarım yolmaya....
Seviyor,
sevmiyor,
seviyor,
sevmiyor,
seviyor derken...
Sevmediğini gördüm.
Diğer yaprağına dokunmadım.
Öylece yaralı bıraktım.
O bile gerçeği biliyordu..
Arkamı çevirdim bir papatya daha gördüm.
O da altı yapraklıydı...
bir yaprağını kopardım.
Kesindir! ...
Biri gelecek, o iki papatyayı görecek.
O iki papatya onlara seviyor diyecek.
Kim bilir, kimini mutlu edecek,
kimini umutlandıracak.
Papatyalara yalancı deyip dururdun.
Papatyalar yalancı değil azizem!
Onların yalan söylemesini isteyen bizleriz!
Kimine seviyor, kimine sevmiyor diyoruz.
Kendi kendimizi kandırıyor, kendi kendimize güvey oluyoruz.
Kayıt Tarihi : 10.11.2014 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!