U mut Şiiri - Bekir Mutlu Gökçesu

Bir sabah uyanmak Ulus’ta…
Hiç aklına gelmez insanın hani deseler.
Yüzüne gözüne çarpıp soğuk suları
yunmaya çalışırken kirli ışıklarından gecenin
ve düşünürken seni buraya getiren yolları,
kulaklarında kahkahalar ve hayli küfür hala,
nar çekirdeği kalmış dişimin arasında,
vurulmamışım galiba…
İnanamıyorum, ben, bu otel odasında?
Aklımda bin bir telaş usulca çıkıyorum
günışığına…biraz tedirgin ama korkusuzca,
günahsızım tek bildiğim bu...
Acı bir hayatın içinden geçip yürümek,
dizlerinin üstüne yıkılabilecekken yürümek
mesela bir sabah Ulus’ta aydınlığa,
öyle güzel ki…ölme yeter ki…
Umut güzel kelime,
hissetmek çok daha güzel içinde…
Bir sabah kalakalmak kendi kendine
ne kadar anlamlı?
ne kadar anlamsız?
Bilemiyorum…
Zamanla kader olur her yaşam,
keder olur, heder olursun belki içinde
iyiler ve kötülerle, hayat böyle bir şey işte…
Üstesinden geleceğiz başka yolu yok.
Bir sabah Ulus’ta uyanmak,
her şeye rağmen çok güzel çok…

Ankara, Mart 2011