Ü L K E M Gözlerinden kar kürüyorum

Ah
Ü L K E M
Tüm düğmeleri koparılmış gömleğinin
Asılmış isyankar yakana
Yasaklara isyanla
Gözlerinden kar kürüyorum
İnsanının
Bakarken donduruyor
Sevgisizlikleri içimi
Bu nasıl bir öfkedir ki sana
Rengine bile paha biçmişler
Kırmızı beyazının
Kime soralım
Kirletilmiş bugünün hesabını
Bu tümörlü fikirlerden
Nasıl tarih yazalım
Işığının önüne durmuşlar
Kapanıyor kapaklar üstümüze
Karanlıklarda tiz bir ses
Çığlıklara boğulmuş
Bakar görmez olmuş herşeyi
Şimdi
Boz bu imam,papaz nikahını
Üç-beş taş la
At üstünden
Serpilmiş ölü toprağını
Mühürsüz bir mektup yaz
Uyaksız uykularda uyuyanlarına
Belki de şimdi
Cümle kurma zamanı