Ü®kende Şiiri - Halil Gürbüz

Alıp götüremiyorum seni ülkenden öteye;
Aklımın doğası yansıtılamaz ki;
Görülmez duyguların nefaseti...

Hayalinde kur/umuyorsa da, yaprağım;
Yine de yeşilinden öyle bir düşmüş ki görülen!
Kelimeler salt-ana-tini dinletiyor ez-berimden...

İki elim de küskün oldu kaleme,
Öyleyse firçalar kanı bular tuale.
Anca-k-anıma varınca yaşayan özler ki;

O'nlar her an yanımda olamaz.

Hatta kaybolur yüreğim gibi bir çöl-de;
Ve de-şimdi yar-adın da gönlümde ya!
Saklanır oysa Aşkın bu!

Yalnız geçmişim der-inleşir
Kara yazı-lan gelecek de sözüme şah-itlikte..!
Sen o zaman göreceksin manzarayı..

..Öv-gü/neşe de pür-üzümün gölgelerinde saklı,
Aşkı bu-harın gibi tüt-üşen;
Ben-dedir ki; O diyar da gülün sus-uzlaşma sebebi-
Ne/den ki asmalıdır bilinmez yolun da;
Başımdan geçsin ilmek, düğüm-düğümse bil-en/tel-tel saç-tık malındık önceden!