U Dönüşü Şiiri - Önder Karaçay

Kendine dönmek istiyordu, kendine zarar bir yöne döndükten sonra kendine dönmek kolay mı?
Nereden dönse, kendine dönemiyordu o da ters döndü!

Pilavdan dönenin kaşığı kırılsın, kaşık kırıldı.
İlk kez açıldı bu kuyunun ağzı, kuyu derindi.

Belli ki çift şeritli bir yönde sürüş eğitimi almıştı
Manevra yapmasını bilmeyenlere, kurallar yasaktı.

U dönüş dahil her dönüşü yapabiliyor bir türlü kendine dönemiyordu
Kumanda başkalarının elinde olunca kendine dönmek mümkün olmuyordu.

Bazı yollar vardır o yola girmeden önce dönüş yolları var mı diye bilmek ve ona göre riske girmek gerekiyordu.

Yaşam her dönüşe yol açmıyordu.

Her gidişin bir de dönüşü olacaktı,
Arkasına bakmadan çekip gidenin peşinden kederinde bir gülüşü vardı

Nereye gittiğini bilse, kendine dönme isteğini unutabilirdi.

Dönerken tersi dönmüştü.
Tersine giderim kuralsızlığı, insanı çileden çıkaran dönüş (ememe), verdiğin sözden dönme çark etmeyi iyi bilenlerin işiydi.

U dönebilmek için, geldiğin şeritten geliş tarafına geçip, ilerlemek gerekir ki U DÖNÜŞÜ olabilsin.

Dönüşüm yaşama bir yol tarifi çizme fiili gibiydi,
Şu lambadan U döndün mü tamamdı
Oysa nereye dönersen dön, kendine döndükten sonra U dönmüş olurdu.

Bu ‘n’ bilinmeyenli problemi,
Tersine çevirdiğinde U dönüşü diye çözebilir,
Gerçekten sözünden, tavrından, ilkelerinden ve gizli saklı niyetinden çark ettiği halde U dönenleri de gör(e)meyenler gibi görebilirsin.