Twelight Şiiri - Bilal Yavuz

Maymundan insana dediler evrim
İnsan maymunluğunda azami devrim
Palavra ahmağa muhtaç zift zemin
Bak şu zamparaya bir de etmez mi yemin
Zımparala beynini, tuğla eksilsin

Balyoz mu lâzım general amca
Ölüm bile celladından titrerken
İşte yandı yeşil ışık pasaparola
Diplomasi işlemez mahşerde kanka
Göğsümün mahşerinde büyük diaspoara
Ünlü bir aptal sarışın der ki: beni ara
Nefsinden akan bu kaçıncı salya

Havyar kalmadı elimizde bay hıyar
Seyyar kalbe inen kepenkti zar
Ah azizim ömrümüz beklemekte karar
Saç yolar kendini kara karar
Kara para zan kendini haklar
Mevt hangi bacadan sürpriz yumurta

Çocuk dolar gibi yükselmez aşk kurunda
Faizsiz bir eylemdir ölüme kafa tutma
Skolastik beyinler ne anlar anlamdan
Alıngan genler ne anlarsa algıdan
Hırka yamalarından oyun yamalarına
Eh be tekno ne etekler giydirdin
Kendini kaybeden maktul ruhlara