Sızlıyor yaralar, yüreğim ve kabuklarım.
İş yaptırmıyor bedene, tene.
Düşünüyorum her gün, her gece.
Çözemiyorum bilmeceyi, kelimeleri ve heceleri.
Kendimi kaybettim, döndüm, dönüştüm.
O dik duran ben, bir anda depremsiz yıkıldım...
Kırdım eşyaları, yaktım kağıtları ve geçmişi.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta