Tuzlu hamurdan Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Bu şiirin hikayesi: Kış aylarında zaman, zaman benim Ankara'ya gidişlerimde her evlat gibi benim evlatlarımın da beni mutlu ve sağlıklı görme arzuları, çabaları ve bu hususta gösterdikleri hassasiyetle zaten yufka olan yüreğim daha bir erir. Yaz aylarında ise bir, bir buçuk aylığına torunumla birlikte gelip yalnızlığımı paylaşan evimizi şenlendiren oğlumun Erzurum'lu baba annesinin sempatik deyimiyle, "anne çay et" demesi... Esprileriyle beni mutlu etmesi, ve onlar gidince odalarda seslerinin izini arayışım bu şiiri yazdırdı bana... Daha gelmeden gidecekleri günü düşünerek, sayılı gün çabuk geçer mantığıyla devamlı üzülecek bir şeyler aramak biz annelerin bir çoğumuzun kendimize yaptığımız işkenceden başka nedir ki? Doğal olan: yine gelirler; bu günümüze şükür deyip şükretmektir ki, vesveseyi terk edip dua ile ruhumuzu arındırmaktır. Güzellikleri görüp, güzel şeyler düşünmeye gayret etmekle hayatı kendimize zindan etmemektir. Bu vesileyle, oğluma, kızıma ve torunlarıma ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Var olsunlar, sağ olsunlar! Onları çok seviyorum, Allah'a emanet olsunlar diyorum.