Bahar mı ne gelmiş bu acımasızlığın bahçesine,
Evimin, yüreğimin içi şubatı yaşarken?
Neresinde bunun adalet,
Yoksunluğum ve yoksulluğum küçük bir odada oynaşırken?
İkbal… Ne uzak bir mevsim kaimleşen sessizliğime…
Tipinin karalığındaki siluetler,
Ne yolcudur ne de vahanın saklandığı bir güzel,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta