Işık yol bulamaz atmosfersiz kalbime,
Ben sana bin bir yol bulurum.
Puslu bir bakış olurum gecene.
Sakın hoş görme beni;
Deliyim,
Kuru taştan farksızım, kesifim.
Yüzümün ötesinde, karanlığım.
Dalgalar aşamaz bu uçurumu,
Sen de boğulma kıyımda.
Gerçi derinliğime dolmuşsun.
Yine de aldanma;
Tehlikeliyim,
Kuru taştan farksızım, resifim.
Gemiler batıran kalpsiz bir tuzağım.
Kayıt Tarihi : 14.9.2021 22:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yekta Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/14/tuzak-101.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!