Tuza Bandım Acılarımı Şiiri - Salim Erben

Ömrümün bütün hatıralarını
Bir bir saya saya geldim
Daha görecek günlerimiz
Söylenecek sözlerimiz var
Baktım iç uçurumlarında
Yaralı bir ceylan gibi
Bekledim aylarca yıllarca
Tutamadım hesabını
Yazdım dolu dolu sayfa sayfa
Dil sustu yürek konuştu
Göçüp gideceğiz günün birinde
Belki akşam üstü
Belki şafak vakti kim bilir
İçimizde onca veballe
Sonsuzluğa açılan bir kapı
Ömür tüketerek düşlediğimiz
Doğacak günün ayak sesleri
İki yanı keskin bir bıçak
Kör bir kurşunla
Beni böyle şövalye gibi
Vurmasan olmaz mı...
Serçe yavrusu gibi
Gelip sol dalıma
Konmasan konmasan
Olmaz mı
Hiç duymasan hiç bilmesen
Hiç görmesen olmaz mı
Kaç kez vurulduğumu
Kaç kez ölüp dirildiğimi..
Şimdi çanlar hüzün çalıyor
Koptukça yürek tellerim
Ne sesim çıkar oldu
Nede acı hisseder oldu
Kimse ölmemiş
Tuz basmakla yaralarına
Derin izler bırakırmış...
Vadilerin selleri bulanık
Elbet bir gün durulacak
Başımızda esen yelleri
Yaramızın direnci kızıl köz
Yangını söndürmez künyemiz
Ateş saçan yaramız
Nefesimiz rüzgar gibi
Hadi yıkma yüzünü
Sen yine türkünü söyle
Gün kızıla dönmeden