Çoktan beri meclisler
Poz kokmaya başladı
Ağnayınca iblisler
Toz kokmaya başladı
Ne varsa şu acunda
Yandı küfrün sacında
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




kutlarım hayli manidar olmuş lakin tuz önce bozuldu sonra herşey kokuştu sonunda tozda koktu neyazık ki ortada hala suçlu yoktu. kabaheti kimse üstüne almaz sırma atlas olsa.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta