Tuz gölüydü yüreğimde Ankaranın hasreti

Bir yangın vardı Koçhisarda
Tuzgölü yüreğimde titrerdi
Annemin türkülerini dinlerdim ranzamda
Hastane önünde incir ağacı
Birde sevda vardı yüreğimde
Yatardım ellerim başımın altında
Asmıştım duvara onun resmini
Zor gelirdi hasretlikte uyumak
Tepeleri rüzgarlı Koçhisarda
Hastane önünde incir ağacı yoktu
Çam altında sarı çiçekler açardı
Kıyamazdım sarı çiçeklere,birde kendime
Tuzgölüydü yüreğimde Ankaranın hasreti
Hep sıcaktı nefesim,yakardı ellerimi
Herkes sürgün derdi
Kimse sürgün değildi
Kaç rüzgar esti Ankaradan
Kaç güneş doğdu
Tuzgölüydü yüreğimde Ankaranın hasreti.