Tuz-ak Şiiri - Hamdi Oruç

Dağlar taşlar mevlamı çağırıyorum
Dağlar taşlar kuşlar sizinle işim yok benim
Baktığım sizsiniz gördüğüm mevla
Bana dost siz değilsiniz erdiğim mevla

Gece-gündüz düşte mevla
İbrahimin ateşine su taşıyan kuşta mevla
Nuha gemide Musaya asada
Sevgililerin imdadına koşar mevla
Nereye baksam var mevla
Yarattığına yar mevla
Onsuz başımı-sonumu tuz-akta görüyorum

Bazen ak bazan tuzak oluyor sonum
Bazan gül bazen zambak oluyor sonum
Bir dere kurusa çölde kuruyor sonum
Bazen bana cennette bir köşk örüyor sonum

Lal oldum lal oldum seni unutunca lal oldum
Yaktılar ormanımı bir ağaçtım kül oldum
Gönlümde de dağlar taşlar var benim
Bayrak oldum yıldız oldum hilal oldum
Ah cennetten atıldım el oldum
Elsiz kaldım savunmasız kaldım el oldum
Ne kötüsün ahir zaman tuzaksın
Tuz -aksın yaralarıma tuz aksın

Tuz ekildi yaralarıma sensizliğimde
Bu yok oluşu varlık bildim ben
Şimdi var gönlümde güneşin doğuşu
Gönlüm olmuştur bir cennet kuşu
Tuz -aksın yaralarıma isterse tuz aksın