Çoçuklukta başladı insanlığım
Hiç eğmedim başımı
Kıştta demedim kimsenin tavuğuna.
Yinede yaranamadım insanlara
Onlar kaşıyayım diye bekledi
Kirlenen vicdanlarını
Bense tuzla besledim
İrin olmuş yaralarını.
Ne elimden tuz eksik oldu
Ne de bir dostum
Tuza ihtiyaç duymayan.
Kayıt Tarihi : 27.8.2020 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!