otururken bir gece tavernada, duydum tüyden kalemimin acı yakarışını..
sordum; ne oldu?
dedi yaz aklındakini..
dedim; yazamam ki.!
korkuyorum duymaktan, prensesin; o mahvolmuşluktan gelen acı sesini..
korkma dedi.
biliyorum hoşlanacak duymaktan bu dizelerini...
Kayıt Tarihi : 16.10.2009 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!