Yapamadan duramıyorum bazen,
Matemle kaplanmış oto-portremi.
Buruk ve o kadar da benzersiz bir tebessümün karşısında
Sönük kalan hatıraları karalıyorum silüetime.
Ve görenler soruyor: "Nedir bu tuvalin çilesi?"
-Ama kimse fark etmiyor, oto-portremin karşısındaki vahayı-
Ardlarına dönüp giderken düşüyor akıllarına birden
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta