Paslı sularla oynaşıyorum. Balıklar geçiyor derelerimden. Parmaklarım sızıyor, ferim yanıyor. Tel tel tarıyorum gözyaşlarımı, kabuk bağlamış yaraları kopartıyorum. Kopartıyorum yanık bağlamış naralarımı.
Ellerimi sarhoş bir balıkçıya veriyorum. Yırtık mavnasına yamalıyor boyun derimi. Gözlerimi al diyorum, nefesimi al... Al ne varsa mercanlarımı. Al ne varsa, kırmızı, sakin.
Kırmızı, sakin kopartıyor tırnaklarımı. Yüzünü çiziyor gözbebeklerim. Avuçlarım terliyor; cinayet zor iş... Nasıl da muzip gülüyor façalarım. Nasıl da kederli.
Döngü bitti, diyorum; Gitti küçük kız; saçları mavi… Şiirlerini yaktı giderken. Sezgilerini yaktı; tütsülediği ezgilerini…
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
