Sevabın saf beyazı
Günahın moruna bürünürken,
Günün ürkek sarısı
Gecenin ürkütücü karasına hapsolur.
Pembenin çocuksuluğu
Eflatunun cüretkarlığına dönüşürken,
Umudun sönük maviliği
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
