Tütüyorsun Burnumda Şiiri - Efe Can Doğan

Tütüyorsun Burnumda

Açlık
Susuzluk
Hissetmek
Hakim olamadığın gözyaşları
Bağırmak isteği zamansızca
Ağacımın dallarından uçuşunu izliyorum
Dallarım hala sallanıyor
Sen güneşe karışıyorsun parlaklığınla
Dokunaklı bir iki adım kalıyor geriye
Ve hüzünlü şarkılar eşliğindir senin
Uzaklaşmaya çalıştığım ne varsa
Sana dönüyor
Uzaklaşıyorum
Gözlerim seni aramaktan geri kalamıyor
Ellerin uzakta kalıyor
Ellerim
Uzaklığı açmaya çalışıyor
Uzakları aşıyorum
Kahpelik diyorum ben bu acıya
Düpedüz kahpelik hem de
Sensizliğe iki çift lafımdır
Ağzımdan çıkacak her küfür
Gel hadi buluşalım şu uzaklarda
Kuşlarda gelsin bizimle
Her pencere açıldığında
Onlarda ötsün
Kediler miyavlasın
Köpekler havlasın
Havada yağmurda olsun biraz
Toprak koksun buram buram
Senin kokunla dans ederken
Dayanamıyorum dizlerimin üstündeyim
Sıkıldım bu uçurum kenarlarından
Hazırlıksız yakalandım yağmurlarına
Baştan aşağıya ıslandığım
Ama üşümüyorum hiç
Çamlar da öyle güzel kokmuyor mu
Yağmur yağsın biraz
Her yağmurda sen varsın çünkü
Parlak
Islak
Ve buğulu
Tütüyorsun burnumda.

Efe Can Doğan
Kayıt Tarihi : 7.5.2019 09:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Efe Can Doğan