Tütüyor Hasretin Şiiri - Ozan Efe

deli gönül dağlar durduğu anda
gözümde tütüyor hasretin serde
sarardığı bağlar vurduğu canda
özümde tütüyor hasretin yerde

seviden yanasın sevdiği mi var
sevince kanasın ivdiği mi var
bulanmış tanısın gevdiği mi var
sözümde tütüyor hasretin derde

kor ateşe dönmüş ayaza kaldım
taze karlar yağdı o yaza daldım
acıdan çoğaldım hazana saldım
tözümde tütüyor hasretin erde

engelinden aşar düzüne şaşar
çengelinde eşer hüznüne taşar
nice zorluğunda özüne yaşar
yüzümde tütüyor hasretin cerde

ozan efem söndü ateş cevheri
gününe mi döndü yandı zemheri
ardıç dibin öndü zövlek* güheri
hüznümde tütüyor hasretin perde
*ince,uzun boylu

211011denizli