Tütünümü kafamda harmanladı.
Parmaklarım arasından yaşlılara, yol gidenlere topluluktan nefret edenlerin ezgisine haklısın sonuna kadar haklısın diye haykıran bir adamın sesi.
Ve özgürlüğümü alıp gırtlaklayıp ben çıkarken avucuma verip güle güle demeleri için beni arıyorlar.
Ve ben kaçıyorum kaçıyorum ve kaçıyorum..
Kulağımdan içeriye bir köpeğin tedirgin yatışı giriyor.
Tenimde gezen sevgilimin dudakları şimdi yalnız.
Hataları bilerek mi yaptım yoksa hatasız yaşamak içtiğim amber life gibi değersiz miydi. Bilmiyorum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta