Tutuşula Şiiri - Habibe Merih Atalay

Tutuşula-n Lades vardı bir,
Beyoğlu üniversitesi,
Genç, ayyaş ve mutlu, sokağında
Geç kaldık mı -O- Pera'ya?"

Hadi ama, yapmayalım: Bbb!
B.U işi
B.Urada
B.Irakalım. Hah?

Mardin havası dimağda, hep bir
Mardin vardır dizilerce tutuşturulan.
Sırat köprüsü olmayan
Geçerken şehrin inci gerdanından
Kopan tane incisi -ipek-si- beklene ki
Doğru yolu göstermeksi.

Herat'tan Merv'e giden yoldan
Kuruyere dinlenmeye dilenmeye
Otururmuş da, yer yeşille donanırmış
Kalktığında sağ kulağından.

Her an beklene: Kothar ve Khasis
Gelmeli bir araya yine ilâhi çare:
Zanaatkâr!

Karakol ırmaklarının telâşlı Talas’ı
Çiy Çığ Çağ göstergesi Aydın kuruyup
Gideriken hocanın gönlüne varamadan
Güngece aynı yerinde duran,
Hayli eski ama sağlam,
Gözler bir anda açılır!!

Artık öteye,
Daha öteye,
Ötenin ötesine, geçilebilirdir.

"bütün şehre hayretler içinde hayaletler
bırakarak ve birdenbire... göz yoluyla
edindiği pekaz fikirler ile meşgul bir ömür
sürer iken.. ilk izlenimlerin etkileri
dar ve sınırlı, ötedekilerininki daha çok
dar ve ısınırlı; duyular vasıtasıyla aldığı
fikirleri doğru olarak tespit ve tahlil
edemediğinden, bunları ne terkib ederek
ne de unsurlarına ayırarak istediği gibi
bir takım kavramlar vücuda getiremez"di;

"yeteri kadar elverişli işaretleri
bulunmadığı için, bir takım hükümler
verdiği enderdi;"

"hayatının ilk yirmi üç yılı boyunca bir tek
muhakeme dahi yürütmüş değilidi;"

Olur şey değil idi ve evet, bu hep
Söylenirdi: O'da kendini ilk kez ve
Nihayet, bir bu kitapta, bulacaktı.

Yıl, iki bin yirmi dört; esnedi
Kumsaati gerindi, silkelendi o-hoo!
Zamanda iki yüz yetmiş sekiz yıl, geriydi.