Uzak şehirlerden çıkıp geliyor ay ışığı
Mehtap dağıtıyor saçlarını, çılgın gecenin koynunda
Gözlerin değdiğinde gözbebeklerime
Diniyor ruhumdaki fırtına
Mucize gülüşünle uyanıyor bahar çiçekleri
Sevda yağmurlarını bırakıyor dudaklarıma
Kutsanmış su gibi yudumlarken nefesini
Tek kıvılcımla tutuşuyor günışığı
Öyle bir ateş ki sevdan yıldızları yakıyor gökyüzünde
Düşürüyor ay ışığını karanlıkta ellerime
Söndükçe tutkularım alevleniyor yeniden
Her batan günle tutsak oluyorum gözlerine
Ben sevdikçe daha çok seviyorum seni
Ben sevdikçe daha bir güzelleşiyorsun sen
Güneş olup doğuyorsun her gecenin sabahında
Ve her doğan günle yeniden sevdalanıyorum sana
Kayıt Tarihi : 12.8.2009 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
Ben sevdikçe daha bir güzelleşiyorsun sen
ve kayboluşlarım başlıyor kendi benliğimden
hocam.. kayboluşlardayım.. kusura bakmayın
çok güzel bir şiir okudum , sevgi ve saygımla
TÜM YORUMLAR (31)