Tutuşan Dizeler

TUTUŞAN DİZELER
Gece üstüme bir ölüm gibi çöker.
Karanlıkta kalmış,aydınlığını kaybetmiş,
Kimsesiz,terkedilmiş bir sokak gibiyim.
Yalnızlığımın ayak seslerini duyuyorum.
Sisler kaplamış etrafı.
Maviye çalan düşlerim vardı oysa benim.
Gökyüzüne dair,
Denize dair.
Hangi ara hepsi karanlığa büründü.
Hangi ara mavi düşlerim beni terketti.
Artık bu kentte beni anlamıyor.
Oysa bir ben vardım bu hüzün kentinde,
Bir de karanlıkta ki tutuşan dizeler.
Düşlerini terkedip ardından,
Bir kağıda,bir kaleme,bir şiire dönüşen tutuşan dizeler.
Hasret de uzaklaştı benden.
Özlemin nasıl olduğunu özler oldum.
Tüm hislerimi kaybetmiş gibiyim.
Karanlıktayım,
Bu hüzün kentinde kayboluyorum.
Bir girdabın içindeydim sanki.
Ama neden karanlığımı aydınlatmiyor bu tutuşan dizeler ?
Gülay Pelit
04.10.2022