Tutup başımın üstünde bulutları

Tutup başımın üstünde bulutları,
Çarmıha gere cem bir öğlen sonrası…
Kim bilir, ne yaslı ezgiler söyler dünya,
Rüzgar’a hasret yapraklar dalda,
Dola,
Dola kollarını boynuma,
Kızgın çölde yanan kumların sıcaklığınca,
Bakma,
Dizde yara,
Gönülde yas…
Beynimi damar, damar tavan aralarında as,
Yatağını yitirmiş dereler boyunca,
Ezgiler çınlar kulaklarda,
Sabah olacakmış,
Gün batacakmış,
Alış,
Yokuş yollarda biten kara dikenler parçalasın,
Parmak uçlarında biriken kini.
Gözyaşların,
Alıp götürmedi mi?
Yağan dolular dövdü beni,
Bundan dolayı bağlandı bütün gemilerim,
İskelesiz limanlarda beklerim.