Tutunuyorum Şiiri - İlknur Arslan

uçurumlardan aşağıya düşerken,
her seferinde, asla dediğim kelimeleri
unutarak tutunuyorum sana.
gözlerinin ihaneti,
belki bir kez daha, saracak ruhumu,
aşkın gözü kör diyecek, cümle alem
görmeyecek sendeki çirkinlikleri,
ben, tutunurken yüreğimle sana
sırtımda duruyor, hançer yarasının izi
yalanlarına bile inanıp, tutunuyorum sana..
karanlığımı, hiçbir zaman, aydınlatmadığın halde
kör kuyulara, düşeceğimi bilerek, tutundum sana..
ben razıyken, senli, sahte günlere
sevmediğini bildiğim halde,
tutunmak istedim hep sana
ne olur, bu kez, ellerimi bırakma