derinliğini aradım
gönlümü saran yerinde
gözyaşlarım döküldü
bir ucundan
tutunayım dedim acından
nere gitsem varlığı sinmiş
oturup durur salonda
bahçede çiçeklere bakar
dışarda lavabonun contası elinde
arka girişte odun yarar
elinde baston gelip durur
hasanüsün bakkaldan
daha dündü yediyıl önce
gözyaşlarım döküldü
tutunsam canın yanmadan
13:23 14.04.2009ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 15.4.2009 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!