Tutunmak, bunca diken arasından kanatarak elleri
Saflığıyla ömrümün bahçesinden tutunarak gülleri
Yutkunmak, garibanlığını yaşayan sevdakâr gönlüme
Yürüyor, geleceğe doğmak için tutunarak ölüme
Sakınmak, bulutlar yüreğime boşalırken gözlerinden
Hüznümün kuşları uçuyorlar tutunarak üzerinden
Bakınmak, birbirine kenetlenen aşkı giymiş bedenlere
Sıradanlık köprüsünden aşka tutunarak gidenlere.
Kayıt Tarihi : 11.4.2007 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!