Yaşama tutunmak nasıl olur diye sorgularken ,
Dönüp söylenen sözlere takılı kaldı yüreğim,
Ben oğlumla kaldırımda yürüyebilmenin hayalini kuruyorum dedi ve ekledi:
Oğlum krize girmeden ,elini tutup yürüyebilmek.
Oğlum Baba diyor ama hâlâ Anne demedi
Annesi oğlumun Anne diyeceği anı bekleyerek tutunuyor.
Birgün diyor birgün Anne diyecek oğlum.
Biz diyor oglumuzun doktor olma mühendis çıkma hayali ile değil ,
Birgün benim oğlumda koşabilir mi hayaline tutunuyoruz.
Tutunmak diyorum kendime...
Bu sözlerin ardından utanıyor yüreğim.
Kayıt Tarihi : 10.9.2019 23:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zümrüdü Anka](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/09/10/tutunmak-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!