Hayat ; mucizelere ve umutlara gebedir.
Yaşam; nefes alabilmek için direnmektir.
Tabiat; dört mevsime birden ayak uydurmaktır.
Toprağın , taşın yaşayan tüm canlının bir arada kalakaldığı ,
Sevgisizlliğin insanın içine çağırdığı öfke hırs ve kızgınlık.
Mutluluk ele avuca sığmayan , tutmayı başaramadığımız onca hissin en önemlisi.
Tutânamiyorum , kalamıyorum ve gidemiyorum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta