Küllenmiş yaramı sarmaz köz eden
Elleri buz kesmiş soğuktu dostum
Depeyi düz edip yolu toz eden
Alabacak atım doruktu dostum.
Canım sağ oldukça olur ihsânım
Kime ağır gelir benim lisanım
Âdemden bu yana sâde insanım
Soyum sopum benim yörüktü dostum
Ekâbir meclisi yerin değildi
Dediler, hoşgörün serin değildi
Düştüğüm kuyular derin değildi
Tutunduğum ipler çürüktü dostum.
Kimileri gurbet elde yol öper
Kimisi de toprak öper kül öper
Bayramlarda torun torba el öper
Benim yüreciğim buruktu dostum.
Efiloğlu hasret çeken fert oldu
Tepeden tırnağa insân mert oldu
Pişmanlıklar yüreğime dert oldu
Gözlerimden akan Çoruhtu dostum.
Kayıt Tarihi : 1.10.2024 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!