Tutunduğum Gövdeler Şiiri - Şerafettin Kaya

Eğer Tanrı dileniyorsa açlığın ağzına
Yoksulun karnından önce geliyorsa
yaralıyım...
Bu şiirin dizeleri burada
Yasalara yanan kırmızı bir ışık gibi durur.

Kavgalı iki boşluğun arasında
Uyuyan öfke kalkıp dirilir
Kalbinden ağlayan çocuklar geçer gözbebeklerimden
Kapatsam gözlerimi hepsi yetim...

Mum dibine ihanet eder
Oysa mum değildir ihanet
Işıktır mumu mum yapan
Ve ışık kendi yaratanına
Bir kalem karanlık çizer...

Tutunduğum bütün gövdeleri bırakıyorum
Dokunmalarınızı çekim dağımdan

Kurban bayramlarında "iyi"nin kanı akarken
Cennet düşü kuranlardan olmadım

Hani diyorum güneş yarın doğsaydı
kolları olsaydı ışığın
Kucaklasaydı uzaktan karanlığı
sevda özürlü elma ağacı gibi solardım...

Oysa ağzım sevda eskisi
Kalbim, korkuluk oluyor
gizli aşkkondulara...

Suskun çığlıklar arasından geçerek
ortasından geliyorum hayatın...