Kime bel bağladımsa hep üzüldüm,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
Hayatın yükü altında ezildim,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
Suçum nedir bilmem çilem dolmadı,
Ne yaptım ise bir türlü olmadı.
Kimseye artık güvencim kalmadı,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
Sükut altın ise söz tabi gümüş.
Bu konunun özü oldukça geniş.
Dostluklar menfaate bağlı imiş,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
İnsanları ben iyi tanıyorum,
En çok dost görünene yanıyorum.
Anlamakta artık zorlanıyorum,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
Yusuf haydi gel de bu sorunu aş,
Hiç kimse ile olunmuyor sırdaş.
İnsanların huyu değişmiş gardaş,
Tutunduğum dallar elimde kaldı.
Kayıt Tarihi : 22.9.2012 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!