Tutunduğum Bir Ay'dı Şiiri - Veysel Çakır

📋✍️TUTUNDUĞUM BİR AY'DI✍️📋
Yağmur ormanlarından akan nehir gibiyim
Bir vefasız kaderim çizdi gitti buradan
Bazen herkese ayan bazen sihir gibiyim
Sanki bir el derimi yüzdü gitti buradan

Sabrımın son halkası ilkbaharı beklerken
Boşa geçen zamanı bir birine eklerken
Aşkın saadetini üst üste öbeklerken
Beni benden alanım üzdü gitti buradan

An be an bekliyorken verecek diye değer
Uğruna can vermeyi bildim vermeye değer
Vefa diye cefaya kucak açmışım meğer
Geleceği kurşuna dizdi gitti buradan

Uzayacaktı ömrüm eğleşecektik sazda
Hani gezer tozardık koşuşurduk biraz da
Boş çıktı hayallerim hepsi kaldı niyazda
Ayağıma bir çukur kazdı gitti buradan

Ne eşi var benzeri sevgimiz şahikaydı
Sevgimizin üstünde oysa bir harikaydı
Gecelerime mehtap tutunduğum bir Ay'dı
Değişti birden bire azdı gitti buradan

Sade umudum değil geleceğimdi benim
Uğruna son nefeste öleceğimdi benim
Gölgesini üstümde bileceğimdi benim
Aşkı ayak altında ezdi gitti buradan

Nasıl bir maske taktın kaç kattı bilemedim
Yüreğimden aşkını mümkün mü silemedim
Bir ömürde bir defa yeminle gülemedim
Sanki bir yabancıydı gezdi gitti buradan

Titreşti telefonum hayırdır diye baktım
Bilmem ki nasıl oldu kibriti nasıl çaktım
O anda sıgarayı nasıl tersinden yaktım
Son sözünü elveda yazdı gitti buradan

29/05/2020 Veysel Çakır