Tutunamıyorum Şiiri - Sedat Demir

Keşke ile iyiki arasında

Bir uçurumun

Kenarında yaşıyorum.

İyikilerime tutunurken,

Keşkelerimin çelmeleri ile

Yuvarlanıyorum uçurumdan aşağı,

Ellerin ufak,

Ellerin soğuk,

Ellerin uzak tutunamıyorum.

Soğuk buralar ve sensiz

Üşüyorum yalınayak,

Hiçliğimi giyiyorum

İçim ısınır belki diye!

Olmuyor.

Bu vazgeçiş,

Bu yokluk,

Bu soğuk

Bu hiçlik

Bu sensizlik

İnan bu bedene artık sığmıyor

Tutunamıyorum.