Tutunamıyorum Şiiri - Tahir Özdemir

Kupkuru günün gündüzü
Umutlara mülteci kaçışlar
Her yalnızlık bir ayrılık değil
Gövdeler arasında tutunamıyorum

Gökyüzü buz keser
Taş yaprak toprak ağlar
Ne işe yarar
Ömrüm gidiyor tutunamıyorum

Bahar gelmiş çıldıramıyorum
Rengarenk açana kıskanıyorum
Nerede gidenler diyorum
Bir varmış bir yokmuş tutunamıyorum

Hayatın içinde var bir acı
Hala aramızda birkaçı
Duyabilsem içimdeki kendimi
Sudaki balık gibi tutunamıyorum

Düşler penceresine vurulmuş kilit
Hadi cümle insanı yeniden umutlarda dirilt
Terki diyar olmuş herkes
Dert kayığının yolcusuyum tutunamıyorum

Mezarda yatana duyurma
Ölüm uykusu kalmamış ayakta duranda
Bugün eskiden demek ne kadar acı olsa da
İnsanlık ölmüş tutunamıyorum